Op 7 juni 2022 diende de minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening het wetsvoorstel Goed Verhuurderschap in. Inmiddels is het voorstel aangenomen en zal de wet op 1 juli 2023 in werking treden. De wet bevat regels ter bevordering van goed verhuurderschap en het voorkomen en tegengaan van ongewenste verhuurpraktijken, aldus de officiële titel van de wet. De regering tracht met deze nieuwe wet ongewenste huurpraktijken tegen te gaan en huurders, woningzoekenden en arbeidsmigranten te beschermen. In dit blog wordt besproken wat de wet zal betekenen voor verhuurders, huurders én gemeenten.

Basisnorm goed verhuurderschap

Allereerst introduceert de wet een basisnorm voor goed verhuurderschap en kleurt deze norm in. Een verhuurder of verhuurbemiddelaar dient zich ‘goed’ jegens woningzoekenden, huurders en arbeidsmigranten te gedragen. De verhuurder mag niet discrimineren en dient daartoe een heldere en transparante selectieprocedure te hanteren, objectieve selectiecriteria te gebruiken en de keuze voor de gekozen huurder te motiveren aan de afgewezen kandidaten. Ook mag een verhuurder niet intimideren, niet meer dan twee keer de kale huurprijs als waarborgsom vragen en dient de verhuurder de huurovereenkomst schriftelijk vast te leggen. Daarnaast dient de verhuurder bepaalde informatie schriftelijk te geven, waaronder de rechten en plichten van huurder, de contactgegevens van een contactpunt en een meldpunt voor ongewenst verhuurgedrag, de hoogte van en regels over de waarborgsom en de betalingsverplichting van de huurder over de servicekosten. Tot slot mag de verhuurder alleen de eventuele servicekosten in overeenstemming met de wettelijke regels in rekening brengen. Ten aanzien van arbeidsmigranten gelden de aanvullende regels dat de huurovereenkomst los van de arbeidsovereenkomst wordt vastgelegd en de eerder besproken informatie wordt verstrekt in hun taal. Indien de verhuurder zich niet houdt aan het goed verhuurderschap, kan er een boete van maximaal €22.500,- worden opgelegd.

Verhuurvergunning gemeenten

Naast deze nieuwe basisnorm van goed verhuurderschap voert de wet de mogelijkheid voor gemeenten in om een verhuurvergunning in te stellen. Gemeenten dienen deze vergunningplicht in te voeren via een verhuurverordening en dit mag alleen voor gebieden waar invoering noodzakelijk is ter bescherming van huurders of voor het behoud van de leefbaarheid. Deze noodzakelijkheid moet de gemeente motiveren. Als de gemeente een dergelijke verhuurdersvergunning invoert, moeten verhuurders een vergunning aanvragen vóórdat ze gaan verhuren of binnen 6 maanden na de invoering indien ze al verhuren. Met deze vergunningen kunnen gemeenten extra eisen stellen aan verhuurders met betrekking tot de maximale huurprijs bij gereguleerde huurwoningen en aan onderhoud. Met betrekking tot arbeidsmigranten kunnen gemeenten via een (niet gebiedsgebonden) verhuurdervergunning het maximaal aantal personen per kamer, voorzieningen voor het bewaren en bereiden van voedsel en voorzieningen voor hygiëne reguleren. De gemeente handhaaft deze vergunningen met hun bestuurlijke handhavingsinstrumenten, waaronder de bestuursdwang en bestuurlijke boete. Ook dienen gemeenten een meldpunt op te richten waar meldingen van ongewenst verhuurgedrag anoniem en kosteloos kunnen worden gedaan.

Versterking positie huurder

Al met al versterkt de Wet Goed Verhuurderschap de positie van de huurder. Hierbij dient wel de kanttekening te worden geplaatst dat het grootste deel van de regels uit de wet slechts gelden voor huurovereenkomsten die na de inwerkingtreding van de wet worden gesloten. Alleen de informatieplicht zal ook voor bestaande huurovereenkomsten gelden.

Juridische hulp

Heb je als huurder of verhuurder juridische hulp nodig? Neem dan vrijblijvend contact op met de advocaten van TEAM advocaten. Zij adviseren en helpen je graag.