Zorgverzekeraars moeten mensen die hun zorgpremie niet betalen na twee maanden al een betalingsregeling aanbieden. Verzekerden die desondanks langer dan zes maanden hun nominale premie niet hebben betaald (wanbetalers), moeten een bedrag ter hoogte van 130 procent van de nominale premie per maand gaan betalen dat wordt ingehouden op het inkomen of de zorgtoeslag. Hiermee wordt gevolg gegeven aan het advies van de Raad van State om de incassomogelijkheden van verzekeraars te versterken voordat de bestuursrechtelijke premie, die hen wordt opgelegd door het College voor zorgverzekeringen, vanwege wanbetaling aan de orde is. De ministerraad heeft op voorstel van minister Klink van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ingestemd met toezending aan de Tweede Kamer van het aangepaste wetsvoorstel structurele maatregelen wanbetalers nominale zorgverzekeringspremie.
Wanbetalers komen door hun slechte betaalgedrag hun wettelijke verzekeringsplicht niet na. Hierdoor komt de solidariteit in het verzekeringsstelsel, die de basis vormt voor de Zorgverzekeringswet, onder druk te staan. Het kabinet wil de druk op het (alsnog) betalen van de nominale premie daarom zo hoog mogelijk opvoeren. Zeker ook omdat het royeren van wanbetalers door zorgverzekeraars geen oplossing is, omdat ook onverzekerden de druk op de solidariteit in het stelsel vergroten. Verwacht wordt dat door dit wetsvoorstel het aantal wanbetalers (volgens het CBS ongeveer 240.000) snel zal afnemen.
Tegelijkertijd legt het kabinet in het aangepaste wetsvoorstel nog meer nadruk op het voorkomen van problemen van mensen die om wat voor reden dan ook moeite hebben om hun premie te betalen (onmachtigen). Zo vroeg als mogelijk moet een oplopende schuld worden voorkomen met behulp van schuldhulpverlening en begeleiding bij het omgaan met geldzaken. Hiermee wordt aan de ene kant de premieschuld bij verzekeraars afgelost, aan de andere kant kan de verzekerde door schuldhulpverlening zijn premie in de toekomst wel op tijd betalen. Om het ontstaan van deze achterstanden bij minima te signaleren en te voorkomen wisselen gemeenten en verzekeraars gegevens uit. Hierdoor kunnen waar nodig wanbetalers met een laag inkomen en/of met hoge schulden worden ondersteund met bijvoorbeeld deelname aan collectieve contracten, schuldhulpverlening, budgetbeheer of hulp bij het aanvragen van zorgtoeslag.
Bron: www.rechtennieuws.nl, maandag 6 oktober 2008