De kosten die eiser betaalt voor zijn woning vallen niet onder de definitie van woonkosten in de Toeslagenverordening. Centraal staat de vraag of verweerder (gemeente Amsterdam) eiser terecht geen woonkostentoeslag heeft toegekend op de grond dat hij geen 'woonkosten' heeft. De facto is dat ook zo, zo blijkt. Eiser woont namelijk in een anti-kraakwoning en heeft met 'verhuurder'/woningbouwvereniging Ymere een gebruiksovereenkomst voor een woning, waaruit blijkt dat eiser de woning om niet in gebruik heeft. Eiser betaalt per maand € 21,35 voor de cv-instelling, glasherstel, een ontstoppingsabonnement, graffity en waterverbruik. Uit de beoordeling van de rechter de volgende overwegingen:

'4.De vraag is wat onder het begrip ‘woonkosten’ moet worden verstaan. Artikel 1, tweede lid 2, onder e, van de Toeslagenverordening Wet werk en bijstand (hierna Toeslagenverordening) definieert de woonkosten als de per maand geldende huurprijs in de zin van artikel 1, onder d, van de Wet op de huurtoeslag. Dit artikel definieert de huurprijs als de prijs die bij huur en verhuur is verschuldigd voor het enkele gebruik van een woning. De rechtbank is het met verweerder eens dat de kosten die eiser betaalt niet onder deze definitie vallen.

5.Echter in paragraaf 5.2.1 van de Werkvoorschriften ‘Uitvoeringspraktijk Werk en Bijstand’ – die verweerder ook in het bestreden besluit noemt – staat dat onder woonkosten wordt verstaan de rekenhuur in de zin van artikel 5 van de Wet op de Huurtoeslag. Dit artikel bepaalt dat onder rekenhuur moet worden verstaan de huurprijs die de huurder per maand is verschuldigd, vermeerderd met de verschuldigde servicekosten.

6.Zoals de gemachtigde van verweerder ter zitting ook heeft aangegeven, dient eiser gelet op deze definitie in het beleid wel in aanmerking te komen voor een woonkostentoeslag. De rechtbank kwalificeert het beleid van verweerder als buitenwettelijk begunstigend beleid. Dit betekent dat de rechtbank het beleid als een gegeven beschouwt en alleen toetst of verweerder dit beleid juist heeft toegepast. Dat is, zoals verweerder zelf ook heeft aangegeven, niet het geval. Op grond van het beleid had eiser een woonkostentoeslag moeten krijgen.' (…)

De rechtbank verklaart het bezwaar gegrond en bepaalt dat de gemeente aan eiser vanaf 21 september 2012 woonkostentoeslag moet toekennen ter hoogte van 20 procent van het netto-minimumloon.

ECLI:NL:RBAMS:2013:3285 Instantie Rechtbank Amsterdam Datum uitspraak05-06-2013

Bron: Juridisch Dagblad