Uitdrukkelijke aanvaarding van bijzondere lasten en beperkingen in de zin van artikel 7:15 BW.
Indien partijen bij de schriftelijke vastlegging van hun overeenkomst gebruik maken van een standaardakte waarin een beding voorkomt dat, zoals artikel 5.2 van de standaard NVM-koopakte, een voorgedrukte verklaring van partijen bevat, zal in beginsel uitgangspunt voor de uitleg van dit beding dienen te zijn wat naar normaal spraakgebruik onder de gebruikte bewoordingen wordt verstaan (vergelijk HR 23 december 2005, NJ 2010, 62 m.nt. M.H. Wissink). Dat kan evenwel anders zijn indien partijen over een dergelijk standaardbeding uitdrukkelijk hebben gesproken en de formulering daarvan in de onderhandelingen hebben betrokken; in dat geval kunnen ook de desbetreffende verklaringen en gedragingen van grote betekenis zijn bij de uitleg van het beding.
Voor een uitdrukkelijke aanvaarding in de zin van artikel 7:15 lid 1 BW is niet zonder meer, althans niet steeds, vereist dat de aanvaarde lasten en beperkingen specifiek zijn omschreven. Een situatie als de onderhavige, waarin door partijen de mogelijkheid van niet specifiek in de akte omschreven lasten en beperkingen met voldoende nadruk onder ogen is gezien en door de koper welbewust is aanvaard, is volgens de ratio van artikel 7:15 lid 1 BW een uitdrukkelijke aanvaarding in de zin van die bepaling.
Bron: Rechtspraak.nl – LJN: BX0477
