De rechtbank Den Haag heeft recent vonnis gewezen in een kwestie met betrekking tot een (‘verlengd’) telefoonabonnement met toestel.

Al eerder werd door de Hoge Raad bepaald dat zo’n overeenkomst, kort gezegd: ‘telefoonabonnement met toestel’, moet worden bestempeld als een koop op afbetaling. Bovendien, indien gesloten op of na 25 mei 2011, als een zogenaamde kredietovereenkomst. Eén en ander is slechts anders als de door de consument verschuldigde abonnementskosten niet (mede) strekken tot afbetaling van de telefoon. Dat zal naar mijn smaak echter niet snel het geval zijn.

Naar aanleiding van in door de rechtbank Den Haag in de recente kwestie aan de Hoge Raad gestelde prejudiciële vragen, heeft de Hoge Raad bij arrest van 12 februari 2016 (ECLI:NL:HR:2016:236) bepaald dat, ter bescherming van het belang van de koper, duidelijk moet zijn wat de koopprijs van de door hem gekochte zaak is, en daarmee wat de omvang is van de door hem verschuldigde termijnen, voor zover die daarop betrekking hebben. Die prijs moet in de overeenkomst afzonderlijk zijn bepaald.

In de kwestie waarin door de rechtbank Den Haag vonnis werd gewezen, (ECLI:NL:RBDHA:2016:8667), was de prijs niet in de overeenkomst afzonderlijk bepaald. Met als verstrekkende consequentie dat de overeenkomst tot koop en verkoop op afbetaling door de rechtbank werd geacht niet tot stand te zijn gekomen. Daar konden dus geen rechtsgevolgen aan worden verbonden! De telecomaanbieder werd gehouden om aan consument terug te geven hetgeen door de consument op grond van de (zoals achteraf beoordeeld) niet tot stand gekomen overeenkomst door de consument werd betaald. Oftewel: de verschuldigde maandtermijnen die geacht werden te zijn bestemd voor de voldoening van de koopsom (afbetaling toestel), moeten in beginsel worden terugbetaald.

Een ander interessant aspect van deze zaak: de aanbieder vorderde, gebaseerd op de algemene voorwaarden, na ontbinding van de overeenkomst wegens een wanbetaling, betaling van de resterende abonnementstermijnen. Op basis van de bepaling in de algemene voorwaarden had de aanbieder daar in beginsel ook recht op, de rechtbank heeft die bepaling echter bestempeld als een onredelijk bezwarend beding en vernietigd! De daarop gebaseerde vordering werd dus afgewezen.

Een derde interessant aspect van deze zaak: de rechtbank heeft de tweede (‘verlengde’) overeenkomst bestempeld als een nieuwe overeenkomst en niet als een voortzetting van de eerste overeenkomst (onder dezelfde voorwaarden). Dit omdat feitelijk sprake was van een nieuw product en ook een nieuwe telefoon was verstrekt. Die tweede overeenkomst kon niet worden ontbonden op basis van een betalingsachterstand in de eerste overeenkomst.

In het verleden zijn natuurlijk veel vergelijkbare overeenkomsten gesloten. Deze uitspraak (overigens is mij op dit moment niet bekend of hoger beroep is of nog wordt ingesteld) kan in veel zaken verstrekkende consequenties hebben.

Een heel verhaal. Bottom line: de rechten van een consument gaan vaak verder dan u denkt. Ondernemers: opgepast, dit kan ook gelden ten aanzien van andere producten! U – consument of ondernemer – wilt graag meer weten? We zijn u uiteraard graag van dienst! Neemt u gerust vrijblijvend contact op met Raetsluy Advocaten: 076-5310393.