“Wat is het ergste dat ze me kunnen maken, mij ontslaan?” zal deze werknemer hebben gedacht toen hij bij zijn werkgever op grote schaal datasets downloadde, nadat de werkgever had laten weten dat zijn arbeidsovereenkomst niet verlengd zou worden. Daar vergiste de werknemer zich lelijk in.

De werkgever kwam erachter en heeft de werknemer op staande voet ontslagen wegens een dringende reden. De werknemer was het niet eens met het ontslag en spande een procedure aan om een billijke vergoeding te eisen.

De feiten in het kort

Met werknemer was een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd overeengekomen, voor de periode van april tot en met september 2022. Op 8 juni 2022 laat werkgever aan de werknemer weten de arbeidsovereenkomst na september 2022 niet te zullen voortzetten. De werknemer wordt zelfs aangeboden om de arbeidsovereenkomst per direct te beëindigen waarbij hem grotendeels het resterende loon wordt betaald.

Op 9 juni bevestigt de werknemer dat hij positief is over een regeling en wordt afgesproken dat de werkgever een vaststellingsovereenkomst zal opstellen. Vervolgens komt de werkgever op 20 juni 2022 tot de ontdekking dat de werknemer op 8 en 13 juni ongeveer 30.000 datasets heeft gedownload. Iets dat niet gebruikelijk is in zijn dagelijkse werkzaamheden. De volgende dag wordt de werknemer op staande voet ontslagen. De datasets zouden een waarde van zo’n € 75.000,- hebben vertegenwoordigd en de werknemer zou banden hebben met een relatie van de werkgever.

Het geschil in de procedure

De verklaringen van de werknemer, dat de werknemer zich wilde verbeteren nadat zijn arbeidsrechtelijke positie onzeker was geworden, achtte de rechter onvoldoende. De verklaring was gezien de hoeveelheid data en de mededeling van de werkgever dat de arbeidsovereenkomst hoe dan ook zou eindigen, niet geloofwaardig.

De werkgever had aan het ontslag ten grondslag gelegd dat zij het vermoeden had dat de data gebruikt zouden worden bij of voor anderen. Niet is gebleken dat dit ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Volgens de rechter is dit echter geen vereiste voor de geldigheid van het ontslag. Uit de wet volgt immers dat “het moet gaan om gedragingen van de werknemer die tot gevolg hebben dat van de werkgever redelijkerwijze niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst te laten voortduren”. Dat was in deze zaak het geval.

Het vermoeden van misbruik werd door de rechter aannemelijk geacht nu de werknemer als zelfstandige een overeenkomst had gesloten met een potentiële klant van de werkgever. Tijdens het dienstverband was de uitvoering hiervan opgeschort. De werknemer ging echter kort na 13 juni uitvoering geven aan deze overeenkomst en presenteerde zich op LinkedIn ook als ambassadeur van dit bedrijf. Waarschijnlijk niet geheel toevallig bevatte de datasets vooral gegevens, die aansluiten bij de doelgroep van deze potentiële klant van de werkgever.

De combinatie van de hoeveelheid data, tijdstippen van de downloads, het ambassadeurschap van de werknemer én het ontbreken van een goede uitleg, maakt dat de werkgever rechtsgeldig kon overgaan tot het ontslag van de werknemer.

Uit deze uitspraak blijkt niet dat de werkgever nog verdere schadevergoeding eist van de werknemer, maar dit was wel mogelijk geweest. Al was het maar de gefixeerde schadevergoeding die de werknemer verschuldigd zou zijn bij een terecht ontslag op staande voet.

Conclusie

Een werknemer in het nauw maakt rare sprongen, zo blijkt maar weer. Het gevolg is dat de werknemer ruim drie maanden loon is misgelopen en geen recht heeft gehad op een WW-uitkering. Zelfs als het einde van de arbeidsovereenkomst al in zicht is, kun je hard onderuit gaan.