In de strafzaak tegen de heer Wilders is op 2 mei 2011 door de verdediging een niet-ontvankelijkheidsverweer gevoerd. Kort samengevat is het volgende aangevoerd. Het gerechtshof dat de vervolging van Wilders gelastte, heeft te uitgebreid getoetst. De beschikking is veroordelend van aard. Schalken, een van de raadsheren uit het gerechtshof dat die beschikking heeft gewezen, heeft geprobeerd een getuige-deskundige en de publieke opinie te beïnvloeden. Verder zijn kritische kanttekeningen geplaatst bij personen die bij de rechtspraak zijn betrokken.
Hierna volgen, kort samengevat, de belangrijkste beslissingen van de rechtbank. Voor de integrale tekst van de beslissingen wordt verwezen naar www.rechtspraak.nl
De beschikking in de artikel 12 Sv procedure
Het gerechtshof heeft de beslissing van het OM om Wilders niet te vervolgen in volle omvang getoetst. De wet staat dat toe. In de procedure bij het gerechtshof waren de standpunten van OM, klagers en Wilders over de haalbaarheid en opportuniteit van een eventuele vervolging van Wilders uitvoerig onderbouwd. Door zijn oordeel uitgebreid en diepgaand te motiveren is het gerechtshof niet buiten de wettelijke grenzen van zijn taak getreden. Bovendien volgt uit de wet dat de rechtbank in de hoofdzaak niet gebonden is aan de beschikking van het gerechtshof. Lees meer
Bron: Rechtspraak.nl